مرجع تخصصی عروس هلندی

مرجع تخصصی عروس هلندی

پرورش،نگهداری و بیماری ها
مرجع تخصصی عروس هلندی

مرجع تخصصی عروس هلندی

پرورش،نگهداری و بیماری ها

رفتار و عادات جوجه عروس هلندی ها

پستی را که در ادامه ی مطلب مطالعه خواهید نمود برگرفته از کتاب دکتر لیندا گرینسون،متخصص در زمینه ی عروس هلندی است و بنده تصمیم گرفتم که آن را ترجمه کرده و مطالب مهمی را به اطلاع شما کاربران برسانم.

اصل متن انگلیسی و متن فارسی آن در ادامه ی مطلب به همراه یکدیگر آمده است.

اصل موضوع به زبان اصلی برای علاقمندان:

THE NEW CHICK

The newly hatched chicks are frail looking creatures indeed. They are not even capable of holding up their large heads. Their eyes are sealed closed, giving them the general appearance of an embryo. A faint yellow down scarcely covers their bodies. At this stage only a mother bird could love them!

A healthy bird will start crying for food within the hour and the parents will usually start feeding within two hours. The parent bird feeds the baby by taking the bill firmly into its own with a slight pinching motion. This stimulates the chick to bob its head vigorously. The feeding parent then pushes regurgitated food into the sides of the chick's beak with its tongue. The chick's crop rapidly enlarges and is kept round and full by the faithful parents. At times the crop appears larger than the frail little body.

During the first few days this regurgitated food is said to contain a milky substance called crop milk. This is a protein substance that is necessary for the rapid growth of the chick.

The newly hatched chick cannot maintain its own body temperature. The "built in time clock" possessed by the parent birds brooding the chicks until the pin feathers start to appear, about the tenth day. The parents unfortunately do not have a "built in thermostat." They will fail to change their pattern even with a drop in temperature with consequent loss of the chilled little ones unless they are rescued by the breeder. Their brooding schedule is based on time, not temperature.

The chick grows so rapidly it is often half its ultimate weight at one week of age. If the parents start incubation with the first or second egg, the youngest baby can be literally be buried under a pile of its brothers and sisters.Some parents skillfully seek this tiny chick out for feeding, but more often it does not survive.

After all the eggs in the nest have hatched and are no longer available for the little ones to use as head rests they form a circle, each one's head resting on the neck of another. By about eight days they become stronger, their eyes start to open, and feather tracts become visible.

They always shuffle themselves backward, out of the huddle, to deposit their droppings in a ring about an inch or two away. As they grow and move around the nest box they are not as neat and scattered droppings are found. A change of shavings is necessary to keep the nest clean, and well tolerated by the parents.

As they grow the cheeping sound of the chicks changes to a more strident demand for food. They rock back and forth, making a hissing sound, raising their tiny starting crests, and setting up quite a din.

At times the parents will feed all but one of their babes, leaving that chick empty and forlorn. I cannot enumerate how many times over the years we have taken pity on the deserted chick and taken it in for hand feeding and TLC, only to have it die at an early age. The parents seem to instinctively know that this chick has some genetic defect, not visible to the most experienced human eye, and wisely let nature take its course. By sad experience we have learned to bow to their superior judgement


ترجمه ی متن به زبان فارسی :



جوجه عروس های جدید

جوجه هایی که به تازگی سر از تخم بیرون آورده اند در واقع پرندگان ضعیفی هستند. آنان قادر به بلند کردن سر بزرگ خود نیستند.و چشم هایشان کاملا بسته است و به آنان شکل جنین داده است.یک کرک زرد به دشواری بندن آنان را پوشانده. در این مرحله تنها مادر آنها می تونه اونا رو دوست داشته باشه!

یک جوجه ی سالم ظرف مدت یک ساعت برای غذا شروع به ناله می کند(گریه می کند) و معمولا والدین ظرف مدت دو ساعت غذا رسانی به جوجه ها را آغاز می کنند.والدین جوجه های خود را با قرار دادن نوک خود به سختی در دهان جوجه هایشان با یک حالت مظلومانه به آنان غذا می دهند.این سبب تحریک جوجه ها در تقویت و پایدار ساختن سر آنان می شود.والدین غذا را به صورت برگردانده شده(ابتداغذا را خورده و سپس آن را مجددا با لا می اورند)و به کمک زبان خود وارد چینه دان جوجه می کنند.چینه دان جوجه به سرعت توسعه یافته و تمامی غذاهای والدین دلسوز را در بر میگیرد.در این هنگام چینه دان بزرگتر از بدن نحیف (جوجه عروس هلندی )است.

در طول روزهای اولیه ی تولد جوجه عروس ها غذای قی شده به جوجه ها همچنان ادامه خواهد داشت که شامل گیاهان شیردار (پروتئینی )هستند که غذای شیری نامیده می شود.و این غلات پروتئینی برای رشد سریع جوجه ها لازم است.

جوجه های متولد شده  نمی توانند دمای بدن خود را حفظ نمایند.(طبق زمان غذای آنان داده می شود) و والیدن تغذیه ی آنان را تا زمانی که پرهای اصلی آنان رشد کنند(در حدود10روز) بر عهده خواهند گرفت.متاسفانه والدین بر طبق  دما غذای جوجه های را نمی دهند حتی اگر دما پایین باشد و تعداد جوجه ها حداقل باشد(توضیح مترجم:معمولا با افزایش یا کاهش آنی دمای هوا جوجه ها به تحرک افتاده وشروع به درخواست غذا نموده ولی از آنجایی که والدین تنها طبق ساعات غذا می دهند،به این حرکت آنان بی توجه می کنند) .زمان غذا رسانی به آنان بر حسب زمان است نه بر حسب دما.

جوجه عروس ها اغلب به سرعت رشد می کنند به طوری که ظرف یک هفته به نصف وزن اصلی خود می رسند.در صورتی که والدین (مجددا شروع به تخمگذاری نمایند)جوجه ی تازه متولد شده ممکن است زیر پر و کرک سایر خواهر و برادران خود تلف شود.برخی از والدین با مهارت ،جوجه ی کوچک را برای تغذیه یافته ولی اغلب اوقات زنده نمی ماند.

زمانی که تمامی جوجه ها از تخم متولد شدند هیچ گونه توانایی نداشته و سر آنها خوابیده و فرمی دایره وار دارد.سر هر یک از جوجه ها بر گردن جوجه ی دیگر قرار گرفته.ظرف هشت روز  آنان توانمند شده و چشم هایشان باز شده و رشته های پر آنان پدیدار می گردد.

آنان همیشه  خودشان را به اطراف و عقب لانه جهت پراکنده شدن از جمعیت حرکت می دهند تا مدفوع خود را که به صورت یک حلقه ی یک یا دو اینچی است دفع نمایند.و به محض اینکه رشد کرده و اطراف لانه حرکت می نمایند. دیگر لانه ی تکثیر تمیز نیست و مملوء از مدفوع های اطراف آن است.تعویض پوشال داخل جعبه لازم است تا لانه تمیز شده و برای والدین قابل تحمل باشد.

زمانی که جوجه ها بزرگ می شوند صدای نازک و زیر آنان به صدای گوش خراشی برای درخواست غذا تبدیل می شود.آنان حرکت کرده و به پیش رفته و صدایی کشیده ایجاد کرده و نوک کوچک شان را بالا آورده و صدایی بلند ایجاد می کنند.

در تمامی زمان ها والدین به تمامی جوجه ها به غیر از یکی از آنها غذا داده و آن یکی را درمانده رها می سازند.و نمی توان به شمار آورده که چه مقدار از زمان ها اینچنین جوجه هایی درمانده ای را برداشته و جداگانه غذا داده ولی در سن جوانی تلف شده اند.

والدین به صورت غریزی  می دانند که این جوجه یک نقص ژنتیکی داشته که حتی توسط چشم انسان های با تجربه ملموس نیست و آنان طبق طبعیت خود رفتتار می نمایند.

ما از این تجربه ی ناراحت کننده آموختیم که دربرابراین  قضاوت عظیم آنها سر تعظیم فرود بیاوریم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد