بررسی تخصصی رفتار عروس دارچینی رنگ

گونه ای از عروس های هلندی که از آنها به عنوان گونه ی دارچینی می توان نام برد دارای خصوصیاتی بدین شکل هستند: 

1.دارای پرهایی به رنگ نیمه خاکستری و نیمه سفید و همراه با اندکی رنگ زرد. 

2.رنگ چشم آنها قرمز تیره می باشد که ممکن است این رنگ در نور عادی درست و واضح به نظر نرسد و توسط نور فلاش و یا حتی در مواردی تخصصی با لامپ ها مادون قرمز به سادگی قابل تشخیص می باشد. 

2.دارای پاها و منقاری به رنگ صورتی هستند. 

3. به جفت خود بسیار وابسته هستند به گونه ای که به سختی می توان آن را از جفت خود جدا نمود. ولی در صورتی که تنها پرنده ی خانه باشد به صاحب خود به سادگی خو می گیرد. 

این گونه از عروس ها بسیار رایج شده اند که علت آن هم به دلیل راحت جفت خوردن این گونه ها با سایر عروس ها می باشد. 

تعیین جنسیت: 

تعیین جنسیت این دسته از عروس ها نسبت به سایر طوطی ها کمی سختتر بوده ولی با این حال یک سری از روش ها و تجربیاتی در میان  پرورش دهنده گان وجود دارد که در این راستا به ما کمک خواهدا کرد: 

روش اول: روشنی صورت. 

رنگ صورت پرنده ی نر نسبت به پرنده ی ماده بسیرا روشنتر و حتی گونه ی وی سرختر از پرنده ی ماده می باشد.ولی باید به این نکته توجه نمود که پرنده ی دارچینی که هنوز به بلوغ نرسیده است هنوز دارای صورت روشن بوده و این سبب می شود که تعیین جنسیت بعد از دوران بلوغ آنها که بین شش تا نه ماهگی می باشد انجام پذیر باشد. 

و رنگ صورت پرنده ی ماده کمی مات بوده و میزان خاکستری یا همان دارچنینی بودن گونه بیشتر است حتی در برخی موارد ممکن است گونه ی ماده روشن باشد که در این جا فقط باید به صورت پرنده ی ماده نگاه کرد و جنسیت را تشخیص داد. 

روش دوم : به روش تشخیص تجربی جنسیت کبوتر ها. 

شکل صورت پرنده ی نر تا حدودی مستطیل وار بوده و فاقد کشیدگی می باشد و در مواردی به خصوص در پشت سر دارای یک منحنی باریک می باشد  که از آن به عنوان کله ی ماری یاد می شود 

در مقابل آن پرنده ی ماده ،داری سری دارای کشیدگی جزئی در ناحیه ی نوک بوده و گردنی نسبتا کوتاه تر از پرنده ی نر دارد. 

روش سوم:عادات آواز: 

پرنده ی نر زمانی که به سن بلوغ می رسد آواز خواند را شروع می کند و در این وضعیت هست که به سادگی می توان جنسیت را تشخیص داد ولی با این حال ماده نیز توانایی خواندن را همانند نر داشته ولی یک تفاوت اصلی میان نر و ماده با یکدیگر هست و آن اینکه 

پرنده ی نر عادت به بلبلی خواندن داشته  در حالی که پرنده ی ماده هر گز چنین توانایی را نخواهد داشت. 

پرنده ی نر عادت داشته با نوک خود ضرب بگیرد و در حالی که پرنده ی ماده چنین توانایی را نداشته و  

خواندن ماده تنها در حد جیغ های ممتد و ماده مانند دوره ی جوچه بودنش هست. 

روش چهارم :رنگ دم 

این روش فوق العاده دقیق در تعیین جنسیت و در عین حال کمی سخت است: 

ابتدا به زیر دم پرنده نگاه کرده اگر مشاده نمودید که پرنده ی شما دارای دم زردی همرا ه با حاشیه های افقی هست مطمئن باشید که پرنده ی شما ماده هست 

پرنده ی ماده نیز در حاشیه ی هر یک از پرهای بالش دارای بال های خال خالی می باشد و در حالی که پرنده ی نر فاقد این خال ها بوده زیرا که در زمانی که به بلوغ می رسد این بالها ی خالخالی کم کم شروع به ریزش می کند  

در گونه های دارچینی یا به اصطلاح ایرانیها گلباقالی  

تشخیص این خال ها کمی دشوار است و کمی دقت می خواهد و میسر شدن آن حتمی هست 

روش پنجم:تست لگن 

اگز هر دو پرنده را از بالا  به آنها نگاه کنید متوجه خواهید شد که کدام  پرنده لگن یا به اصطلاح کمر پهن تری نسبت به دیگری دارد  که پرنده ی ماده به سادگی با این تست لگن تعیین جنسیت می شود و در مقابل آن پرنده ی نر دارای کمر باریکتری نسبت به پرنده ی ماده می باشد 

و پیشنهاد می شود برای انجام این عمل پرندگان خود را در محیطی گرم قرار دهید که باعث شود پرهای خود را پوش ندهند تا به سادگی اندازه ی آنها پیدا باشد. 

روش ششم:تست خونی 

که به مدت سه الی چهار سالی هست که در ایران امکان پذیر بوده و بدین وسیله جنسیت به راحتی و لی با هزینه ای کمی با لا مشخص می شود 

برای انجام این کار می توانید به بیمارستان های دامپزشکی معتبر از جمله بیمارستان حیوانات تهران مراجعه نمایید و از جنسیت پرنده ی خود مطلع شوید