بررسی تخصصی پرکنی و پر جوی در طوطی سانان(قسمت سوم)

امیدوارم که این مبحث تا به حال مورد توجه کاربران قرار گرفته باشه و در این پست هم که سومین قسمت از بحث پرکنی و پرجوی طوطی سانان هست به ادامه ی علل رایج در پرکنی و پرجوی طوطی سانان می پردازیم

6. تنهایی و بی انگیزگی در طوطی سانان : رایج ترین دلایل  پرخواری در بیشتر طوطی سانان این علت می باشد.

طوطی ها ، همگی حیوانات باهوشی هستند و اگر به مدت طولانی فاقد جفت یا همبازی یا به طور کلی هر وسیله ی یا موجودی که بتوانند خود را با آن مشغول کنند. در این حالت ، پرنده کشیدن تک تک پرهای خود از بدنش و دیدن افتادن آنها از بدن خود را می بیند و به انجام این کار ادامه می دهد و به مرور برای او یک عادت روزانه می شود.

بنابراین اگر شما از آن دسته از افرادی هستید که نمی توانید وقت کافی برای رسیدگی برای طوطی خود بگذارید، تعدادی اسباب بازی در اختیارش بگذارید تا با آنها بازی کند علاوه بر این وسایل ، استفاده از رادیو و تلویزیون و پخش آهنگ های شاد درسلامتی پرنده تاثیر بسزایی دارد.

7. آشفتگی : اغلب پرنده های خانگی مخصوصا طوطی سانان برنامه ی روزانه ی عادی را سپری می کنند، مثلا در عروس هلندی خواندن اول صبح برای نرها استراحت وقت ظهر، عشق بازی و خواندن هنگام عصر و خوابیدن هنگام شب و... حال زمانی که در برنامه ی زندگی آنها تداخلی ایجاد می شود ، پرنده دچار آشفتگی می گردد و شروع به اقدامات خشونت آمیز مانند جیغ و فریاد بلند در کاکادو ها ، کوبیدن خود به در و دیوار قفس در میناها و یا کندن پر توسط کاسکو و یا حتی عروس هلندی.

یکی از مواردی تاثیر گذار در آشفتگی طوطی سانان ، تغییر محیط زندگی می باشد یا به عبارتی تغییر مکان.

و دومین مورد تاثیر گذار، آشفتگی عاطفی می باشد ، مانند تغییر صاحب مورد علاقه ی پرنده یا از دست دادن او ، یا هرگونه تنش در زندگی اجتماعی صاحب پرنده

8. کنده شدن پر توسط جفت :گاها در میان پرورش دهندگان این مشکل بروز پیدا می کند ؛اینکه یک جفت طوطی ،خواه عروس هلندی ، خواه آرا و کاسکو و ... در کنار یکدیگر قرار داده و بعد از مدت زمانی شاهد لخت شدن بدن هر دو یا یکی از دو پرنده خواهند.

در اغلب موارد این نتیجه به دلیلی فعالیت بیش از حد جفت طوطی بوده است که با احتیاط و غیرت کامل به وظیفه  آرایش و رسیدگی به جفت خود مبادرت کرده است.

چند سال گذشته مطلبی در مورد پرکنی طوطی ها مطالعه داشتم و در آن به یکی از موارد اثر گذار در تحریک کردن پرنده به کندن پرهای جفتش اشاره شده بود :

بعضی از طوطی ها که با هدف جفت زدن ، دیگر تحت توجه صاحبشان قرار نمی گیرند، به واسطه ی پیوند جفتی که با صاحب خود داشته است، زمانی که در مقابل یک طوطی هم نوع خود قرار می گیرد، کوشش می کند که او را همانند جفت قبلی خود یعنی صاحبش بکند.

و نکته ی بسیار مهم : طوطی که با انسان ها در ارتباط نباشد هرگز دچار پرکنی و پرجوی نخواهد شد.

9. عادت نادرست : زمانی که طوطی ها به مدت طولانی اقدام به کندن پرهای خود می کنند این رفتار برای او یک عادت می شود درست همانند انسانهایی که عادت به جویدن ناخن های خود دارند؛ و حتی در وصورتی که عامل پرکنی او هم شناسایی شده و برطرف بشود ، او همچنان در کندن پرهای خود پافشاری می کند.

بنابراین زمانی که ما با چنین طوطی مواجه هستیم و اطمینان داریم که هی عامل تحریک کننده ای در کنده شدن پرهای او وجود ندارد، این وظیفه ی ماست تا او را ترک عادت بدهیم.

10. در اثر بیماری : در پست های پیشین در مورد بیماری های موثر در پرریزی مطالبی بیان شد ولی برای تکمیل این پست لازم می دونم مواردی را شرح بدم.

نگهداری کردن طوطی ها در محیط آلوده به کپک و قارچ باعث به وجود آمدن بیماری قارچی و باکتریایی می شود. و این آلودگی های محیطی از طریق اسپورهای موجود در هوا منتقل می گردد. اسپور ها ممکن است در پوست ، شش، و کیسه های هوایی پرنده مشکل ایجاد کند.

شایع ترین این دسته آلودگی ها و موثر بودن آن در پرکنی طوطی ها  آسپرژیلوز نام دارد.

این نوع کپک سبب مشکلات تنفسی در طوطی سانان می شود. و عفونت های ناشی از آن سبب پرکنی و حتی در صورت چشم پوشی و بی توجهی موجب قطع عضو پرنده می شود.

که برای رفع آن می توانید از داروهای ضد قارچ بهره بگیرید مانند   avi bacterial

و بسیاری دیگر از داروها...که توصیه می شود در صورت مشکوک بودن به وجود این بیماری حتما پرنده ی خود را به دامپزشک نشان بدهید.