استرس و استرس زدایی در عروس هلندی

استرس زدایی در عروس هلندی

یکی از مشکلات نسبتا شایع بین دارندگان عروس هلندی، وجود عامل استرس در پرندگان آنهاست. از این رو تصمیم گرفتم در یک پست به صورت اختصاصی به بررسی این مسئله بپردازیم....

استرس:

تعریف استرس نسبت به آنچه که در پرندگان وجود دارد نسبتا به استرس در حیوانات کمی متفاوت است و معمولا به حالاتی اطلاق می شه که پرنده تنها به جهت ناآشنایی نسبت به محیط اطراف و اطرافیان خود از جمله حیوانات و انسان ها ، چنین حالاتی برای او به وجود می آید.

 و نکته ی جالب آنکه سرمنشا بیشتر استرس ها ناشی از بروز ترس در پرنده است.

استرس در پرندگان(عروس هلندی) معمولا به دو شیوه بروز پیدا می کند:

حالت اول: فرار و جیغ کشیدن نسبت به عامل ناشناخته

حالت دوم: دفاع از خود در مقابل عامل ناشناخته

و البته در سنین مختلف درصد آن متفاوت است .

در سنین پایین یا نابالغ:

جوجه به جهت نا آشنایی نسبت به انسانها و اطرافیان خود و به دلیل ارتباط زیاد خود نسبت به والدین ، مانع از شناخت از از محیط اطرافش شده و با ورود به یک محیط جدید ، بلافاصله چنین حالتی در او به وجود می آید و از واکنش های او می شه به:

:کم رویی وکسلی؛تقلا جهت فرار از عوامل استرس زا...

استرس در عروس هلندی های بالغ:

در عروس هلندی های بالغ به دلیل عدم ارتباط مستقیم با عناصر جدید تا سن کنونی او ، این عناصر برای او کاملا ناشناخته بوده و در اولین برخورد وی با آنها واکنش هایی مانند:

ایجاد جیغ های بلند، تقلا کردن جهت فرار از محیط جدید،اعتصاب غذا، اقدام به دفاع از خود به طور وحشیانه و.......

از جمله تاثیرات استرس در عروس هلندی عبارتند از:

پرکنی در آن ها، ضعف جسمی ،آسیب رساندن به خود،به وجود آوردن شرایط ناآرام برای خود و صاحبش ، اشاره کرد...

راه حل:

در صورتی که از جوجه عروس نگهداری می کنید:

سعی نکنید در روزهای اولیه و اولین زمان رویارویی شروع به برقراری ارتباط با او نمایید بلکه ، ابتدا قفس مورد نیاز را تعیین کنید(بهتر هست قفسی  نسبتا کوچک و اندازه ی معاش خود پرنده باشد)، در روز های اولیه و حداکثر به مدت دو هفته پرنده را به وضعیت عادی رها کرده و تنها آب و مواد غذایی مورد نیاز او را تامین کنید.

پس از گذشت این مدت به تدریج  به صورت طولانی درمحل نگهداری او حاضر شوید و رفتار های او را کنترل کنید ، غذای مورد علاقه اش را بررسی کنید و آن را نقطه ی ضعفی برای رام کردنش قرار بدید.

بدین ترتیب غذای مورد علاقه را در کف دست و یا ظرفی ریخته و اینبار شما هستید که باید مستقیما غذا را دراختیار پرنده قرار بدید و مدتی صبر کنید تا جوجه تسلیم غذای دلخواهش شود و بدین ترتیب به سادگی بر روی دستان شما می نشییند.

پس از انجام این عمل طی چندین بار، این بار تلاش کنید جوجه را بر روی انگشتان خود بنشانید:

بدین ترتیب که چندین بار انگشت سبابه یا اشاره ی خودتون را نزدیک سینه ی پرنده برده هرچند ممکن هست پرنده فرار کند ولی زمانی که شما پا فشاری کنید ، در طی چند مرحله ی کوتاه پرنده در نهایت خستگی تسلیم شما شده و به سادگی بر روی انگشت شما می نشیند و با این عمل به طور قطع استرس پرنده بر طرف می شود.و این عمل در واقع مقدمه ای مناسب برای اهلی کردن و دستی کردن جوجه ی مورد نظر هست...

این روش اغلب بر روی جوجه هایی حداکثر تا یک سالگی جوابگو هست...

در صورتی که از عروس های بالغ نگهداری می کنید:

نکته مهم:در صورتی که عروس هلندی های شما جفت هستند بهترست عملی انجام نداده  و آن ها را به حال خود گذاشته تا آمادگی کامل را برای تکثیر به دست بیارن و ایجاد هرگونه استرسی اضافی زمان تکثیر را به تعویق می اندازد...

حتی الامکان سعی کنید عروس هلندی جوجه یا جوان خریداری کنید زیرا که کاهیدن استرس در عروس های بالغ نسبت به جوجه عروس ها کمی زمان بر بوده و نیاز به کمی صبر و حوصله ودارد...

روش هایی که ذکر می شود برای تمامی عروس هلندی ها با صرف نظر از نوع و نژاد آنها هست و برخی از آنها نیز در مورد جوجه عروس ها پاسخگو هست....

روش کاهش استرس در عروس های بالغ:

*قبل از خرید عروس خود ابتدا مکانی مناسب و استاندارد برای نگهداری آنها تهیه کنید:

1.محلی که آمد شد در آن حداقل باشد.

2.قفسی مناسب و با تغذیه ی مناسب

3.محلی مناسب با آب و هوای و دمای مناسب جهت نگهداری

زیرا که هر گونه کوتاهی در هر یک از موارد ذکر شده ی بالا در بروز استرس در پرنده موثر هستند.

پس از خرید عروس هلندی مورد نظر وی را به آرامی وارد قفس مورد نظر کرده و توصیه می کنم قفس را در محلی قرار دهید تا پرنده هر چه بیشتر احساس امنیت نماید.

مانند قرار دادن وی در گوشه از خانه یا محل به طوری که از یک یا دو طرف محصور بوده و از دیگر قسمت ها بر اطراف مسلط باشد...بهتر است برای مدتی کوتاه قفس در فضای بالایی در محل نگهداری قرار بگیرد تا پرنده برتمامی اطرافیان خود تسلط داشته باشد و این امر باعث می شود که از استرس او کاسته شود.

بهتر هست در روز های اولیه کمترین ارتباط را با پرنده داشته باشید و نهایتا پس از گذشت سه هفته الی یک ماه ارتباط خودتان را با عروس خود آغاز کنید...

نکته:زمان ذکر شده کاملا تخمینی هست و در صورتی که شما هرگونه علائم آمادگی پرنده مانند شروع به آواز خواندن یا آرامش را در او ملاحظه کردید ، بهتر هست از این زمان برای کاهش استرس او به روش اهلی کردن اقدام کنید...

بهتر است پرنده ابتدا با یک نفر در ارتباط باشد و سپس اطرافیان در توجه او قرار گیرند...

نحوه ی اهلی کردن:

در روز های اولیه خریداریتون توجه چندانی به اون نکنید و فقط غذایش را فراهم کنید و بهش اجازه بدید تا یک ماه به شرایط جدیدش عادت کنه، زیرا که وحشی هست.بعد از این مدت بهتره صاحبش شروع به برقراری ارتباط باهاش بکنه.به این شیوه که اولا غذای مورد علاقه اش را پیدا کنه...سپس با کمال احتیاط با فاصله توسط دست خودش غذای پرنده شو بهش بده..و احتمال زیادی داره که پرنده ابتدا از دست نپذیره...یا حتی دست صاحبش را گاز بگیره..ولی به مراتب کاملا عادت می کنه.........

سپس صاحب باید به پرنده نزدیک تر بشه یعنی دستش را داخل قفس ببره و همچنان ممکنه پرنده ابتدا احساس ترس کنه ولی خیلی سریع شروع به پذیرش غذای مورد علاقه اش از دست شما می کنه.

کار دیگری که شما باید انجام بدید.باید،تلاش کنید پرنده را روی یکی از انگشت هاتون بنشونید...حتی اگر گاز بگیره....

شیوه به این صورت هست که حتما پرنده در قفس باشه،و شما باید فقط یک انگشتتون که معمولا همان انگشت اشاره هست را به زیر سینه ی پرنده نزدیک کنید.توجه داشته باشید که اگر کف دست را مستقیم نزدیک پرنده ببرید یا پرنده حالت تهاجمی به خودش می گیره  و یا اینکه فرار می کنه...

به همین ترتیب انگشت اشاره تون را نزدیک سینه پرنده برده و امکان داره پرنده فرار کنه و یا شروع به گاز گرفتن کنه که پیشنهاد می کنم از دستکش استفاده نکنید چون بیش از پیش وحشی می شن.

این عمل را روزانه ده مرتبه امتحان کنید و دراین راه شما باید پرنده را خسته و تسلیم کنید که بر روی انگشت شما بنشینه که معمولا دو هفته ای طول می کشه ولی قطعی هست.

معمولا وقتی که پرنده با پافشاری شما خسته می شه ......بی اختیار پاشو روی انگشت اشاره ی شما می ذاره و سپس پای بعدیش را و این عمل را طی چند مرحله تکرار کاملا موفق به دستی کردنش می شوید

حالا نوبت ان است که پرنده بیرون از قفس بیاد:

یا بالهای پرنده را بچینید

یا اینکه اتاق یا فضای مورد نظر فاقد هر گونه کنج یا فضای برای فرار عروستون باشه...

عروس را بیرون بیارید و ابتدا روی قفس بنشونید و سپس  اون را بر روی انگشت اشاره تون نشانده و قفس را بپوشانید یا به گونه ای مخفی کنید.

حالا سعی کنید با نزدیک بردن پرنده به سمت سینه تون اون را وادار به نشستن بر روی شانه کنید که معمولا طی چند مرحله ی کوتاه پرنده ی شما کاملا دستی می شه

نکات مهم:

هرچند استفاده از روش های اهلی کردن تا حدودی سبب افزایش استرس پرنده شود ولی مطمئن باشید که تمامی این حالات آنی و موقت بوده و ظرف مدتی کوتاه ، پرنده به بهترین حالات رام و اهلی بودن در می آید...

و توجه داشته باشید که تمامی این عملیات بستگی به همت و تلاش شما در رام کردن او دارد...

چند نکته ی مهم:

این حالات را هیچوقت با استرس در پرنده اشتباه نگیرید:

.ایجاد جیغ ها و حرکات مختلف جهت دفاع از جفت خود و جوجه ها

.استفاده از مواد محرک زا مانند شاهدانه و برخی جوانه ها که گاهی سبب بروز رفتار ها و حالاتی غیر طبیعی درپرنده می شود..

.تغییر در رنگ مدفوع می تواند نشانه ای از استرس باشد ولی باید اثبات شود و در غیر اینصورت ،معلول استرس نیست...

.مبتلا شدن پرنده به برخی بیماری ها سبب بروز حالات غیر طبیعی در آنها و گاهی حرکاتی غیر قابل انتظار از پرنده مانند گاز گرفتن و یا چنگ زدن و یا جیغ های بلند شده و نباید ان را منطبق با استرس قرار داد.

.لطفا از هیچ گونه دارویی جهت کاهش استرس پرنده و یا برای رام کردن او استفاده نکنید...

در صورت وجود هر گونه سوال یا مشکلی با مدیر در ارتباط باشید...